Profesor Zygmunt Galasiewicz urodził się 24 lutego 1926 r. w Łucku. Ukończył studia z fizyki na Uniwersytecie Wrocławskim w 1950 r. Przez cała karierę zawodową związany był z Uniwersytetem Wrocławskim. Doktorat zrobił w 1956 roku, habilitację w 1961. W 1964 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1971 r. tytuł profesora zwyczajnego.
W latach 1967-1996 prof. Zygmunt Galasiewicz był zatrudniony także w Instytucie Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN. Był członkiem Rady Naukowej Laboratorium Fizyki Teoretycznej; Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych (ZIBJ) w Dubnej k. Moskwy 1960–1972; Komisji ds. Współpracy z ZIBJ przy Państwowej Agencji Atomowej 1970–1990; Międzynarodowego Komitetu Doradczego Seminariów Middle European Cooperation in Statistical Physics and Phase Transitions (MECO) 1975–1996.
Prof. Zygmunt Galasiewicz jest twórca szkoły naukowej teorii fazy skondensowanej. Wypromował ośmiu doktorów. Jest autorem 77 publikacji naukowych i trzech książek.
W 1983 r. prof. Zygmunt Galasiewicz otrzymał Nagrodę im. Marii Skłodowskiej–Curie. Odznaczony został Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.