Marek Góźdź (UMCS Lublin)

Czy w GSI zaobserwowano oscylacje czasowe stałej rozpadu?

W przeprowadzonych niedawno w Darmstadt (laboratorium GSI) doświadczeniach badano wychwyt elektronowy wodoropodobnych jonów prazeodymu i prometu. Analiza statystyczna otrzymanych wyników sugeruje, iż ,,stała'' rozpadu w tych procesach jest wielkością zależną od czasu, z okresem zmian wynoszącym w przybliżeniu 7 sekund. Wiele teoretycznych prób wytłumaczenia tego zjawiska opierało się na skojarzeniu oscylacji stałej rozpadu z oscylacjami neutrina, będącego produktem wychwytu elektronowego. W trakcie seminarium postaram się opisać przeprowadzone w GSI doświadczenie oraz przedstawić mniej lub bardziej prawdopodobne, z punktu widzenia teorii, wyjaśnienia jego wyników.