dr Artur Pietrykowski

Asymptotycznie swobodna teoria samooddziałującego pola skalarnego. (c.d.)

Uwzględnienie kwantowej grawitacji w oddziaływaniach pól cechowania ujawniło jej zaskakujące własności. Okazało się, że wpływa ona na zanik oddziaływań pól cechowania w obszarze wysokich energii w okolicach skali Plancka. O ile w przypadku teorii pól wektorowych z nieabelową grupą cechowania efekt ten nie był tak doniosły (oddziaływania zanikają w tych teoriach w skalach energii dużo mniejszych niż skala Plancka), o tyle w przypadku pól z abelową grupą cechowania ów zanik jest czymś zaskakującym. Teoria samooddziałującego pola skalarnego przejawia analogiczne zachowanie w obszarze wysokich energii, co wspomniana teoria wektorowych pól z abelową symetrią cechowania w oddziaływaniu z polami fermionowymi (elektrodynamika kwantowa). Seminarium poświecone będzie omówieniu nieopublikowanych jeszcze wyników mających na celu zbadanie możliwości występowania podobnego zachowania w przypadku teorii samooddziałującego pola skalarnego w interakcji z kwantową grawitacją. Kwantowa teoria grawitacji traktowana będzie jako teoria efektywna, w której członem najniższego rzędu w rozwinięciu energetycznym jest człon Einsteina-Hilberta. Wyniki okazują się być równie zaskakujące, jak w przypadku elektrodynamiki kwantowej.