dr Paweł Gusin

Czasoprzestrzenie z zamkniętymi krzywymi czasowymi i T-dualność

T-dualność, będąca z jednej strony metodą generowania rozwiązań niskoenergetycznego przybliżenia teorii strun, a z drugiej, jako dokładna symetria na powierzchni świata, może ratować z pozoru niefizyczne rozwiązania z zamkniętymi krzywymi czasowymi (kauzalne patologie) oraz rozwiązania z osobliwościami krzywizny (np. występującymi w Wielkim Wybuchu i czarnych dziurach). Przedstawię rozwiązania równań teorii strun, w których pojawiają się zamknięte krzywe czasowe (ZKC). Rozwiązania te są otrzymywane przez transformację T-dualności. Jak się okazuje, ZKC występują tylko w pewnym ograniczonym obszarze. Obszar ten ma dwie granice: w jednej otrzymuje się czasoprzestrzeń typu Gödela, natomiast w drugiej granicy zamknięte krzywe czasowe znikają, jednakże pojawia się osobliwość krzywizny. Pokażę również, że w modelu sigma z targetem typu Gödela można usunąć ZKC przez działanie grupy O(2,2) na pola targetu.